W ramach VI Festiwalu Warszawskiego „Niewinni Czarodzieje” Fotoplastikon Warszawski zaprasza w magiczną podróż po Warszawie lat 60. z Agnieszką Osiecką, poetką, autorką tekstów piosenek, pisarką, dziennikarką, reżyserką teatralną i telewizyjną. Na zdjęciach autorstwa Jana Borkowskiego Agnieszka Osiecka odkrywa nowe oblicze m.in. Łazienek Królewskich, Wawra czy Saskiej Kępy.
Wystawę można oglądać od 2 do 13 listopada 2011
Festiwal Warszawski „Niewinni czarodzieje” to szósta edycja niezwykłych wydarzeń artystycznych i edukacyjnych, podczas których Instytut Stefana Starzyńskiego (oddział Muzeum Powstania Warszawskiego) opowiada warszawiakom o stolicy sprzed kilkudziesięciu lat, która stale inspiruje i fascynuje artystów, twórców i animatorów. Przez pierwsze pięć edycji ukazywana była Warszawa lat 50. i 60. a symbolami tego okres byli kultowi artyści tacy jak: . Leopold Tyrmand, Krzysztof Komeda, Agnieszka Osiecka, Kalina Jędrusik, Zbigniew Cybulski czy Kabaret Starszych Panów.. Tym razem przesuwamy się w czasie o kilka lat. W tym roku nawiązujemy do kultury Warszawy przełomu lat 60. i 70., do klimatu, który można odnaleźć w opowiadaniach i scenariuszach Janusza Głowackiego czy filmach Janusza Morgensterna, a który potrafiły również wyśpiewać Alibabki. Jest to Warszawa na pograniczu dwóch epok Władysława Gomułki i Edwarda Gierka. Ten okres to także złote lata polskiej muzyki młodzieżowej – rodzimej odmiany wielkiej, estetycznej rewolucji, która rozprzestrzeniała się przez wszystkie kraje Zachodu.
Co roku Instytut powraca do patronów poprzednich Festiwali. W tym roku zostanie pokazana w innej odsłonie Agnieszka Osiecka, patronka IV Festiwalu Warszawskiego „Niewinni Czarodzieje”. Wystawa „Warszawa Agnieszki Osieckiej” to zbiór fotografii Jana Borkowskiego, przyjaciela artystki, który fotografował ją w jej ukochanym mieście – Warszawie.
„Agnieszka Osiecka urodziła się w Warszawie w 1936 roku. Pierwsze lata dzieciństwa spędziła w Zakopanem. Po wojnie rodzina Osieckich zamieszkała na Saskiej Kępie w prawobrzeżnej dzielnicy Warszawy. Niewielkie mieszkanie przy ul. Dąbrowieckiej 25 stało się dla Poetki ulubionym miejscem pracy na całe życie.
Choć mieszkała okresami we własnym domu w Falenicy, w willi przy ulicy Jakiela na Żoliborzu czy na Manhattanie, to jednak najważniejsze utwory powstawały przy biurku w rodzinnym mieszkaniu. Niezwykle uzdolniona, zaliczając program dwóch lat w jeden rok, ukończyła Liceum Ogólnokształcące im. Marii Curie-Skłodowskiej w 1952 roku. Studia wyższe odbyła na Uniwersytecie Warszawskim na Wydziale Dziennikarskim (1952-1956) oraz w Wyższej Szkole Teatralnej i Filmowej w Łodzi (1957-1961), uzyskując dyplom reżysera etiudą filmową Słoń. Podczas studiów rozpoczęła współpracę z prasą literacką i młodzieżową, publikując reportaże i eseje. W roku 1954 roku związała się ze Studenckim Teatrem Satyryków (STS), dla którego pisała teksty piosenek o tematyce lirycznej, nie pozbawione jednak akcentów społecznych („Piosenka o okularnikach”, „Widzisz mała”, „Kochankowie z ulicy Kamiennej”, „Zabawa w Sielance”, „Wysoki Sądzie” i inne). W Polskim Radiu zadebiutowała w 1962 roku piosenką „Mój pierwszy bal” do muzyki Franciszki Leszczyńskiej w wykonaniu Kaliny Jędrusik. Na pierwszym Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu w 1963 roku odniosła wielki sukces, otrzymując nagrodę indywidualną za „Piosenkę o okularnikach” oraz sześć wyróżnień za piosenki: „Białe małżeństwo”, „Czerwony Kapturek”, „Gdzie jest szlagier”, „Kochankowie z ulicy Kamiennej”, „Solo na kontrabasie”, „Ulice wielkich miast”. Bujne i szalone życie Agnieszki Osieckiej to nieustająca podróż w poszukiwaniu inspiracji . Bała się małej stabilizacji i zapewne, dlatego nigdy jej nie osiągnęła. W 1973 roku ze związku z dziennikarzem Danielem Passentem urodziła jedyną córkę Agatę. Pod koniec życia znalazła maleńki teatrzyk Atelier na plaży w Sopocie. Spędzała tam wiele czasu. Pisała dla niego sztuki i piosenki. Kiedy odeszła, teatrzyk przyjął Jej imię. Agnieszka Osiecka zmarła 7 marca 1997 roku”.
Jan Borkowski
Jan Borkowski (wł. Jan Narkiewicz-Jodko) autor zdjęć Agnieszki Osieckiej, muzyk, dziennikarz, producent nagrań muzycznych. Studiował na Politechnice Warszawskiej, ukończył Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. Działał w klubie studenckim Hybrydy, jest także twórcą i wieloletnim organizatorem festiwali Jazz Jamboree. Od 1963 roku dziennikarz Polskiego Radia. Kolega szkolny i długoletni przyjaciel Agnieszki Osieckiej z którą współpracował w Radiowym Studiu Piosenki (1963-1970). Od 1970 roku dziennikarz Programu 3 Polskiego Radia, autor cyklu programów „Trzy kwadranse jazzu” i wielu innych autorskich audycji muzycznych. Producent (redaktor) nagrań i koncertów radiowych. Autor projektów fonograficznych PR (albumy z piosenkami Agnieszki Osieckiej, Jerzego Wasowskiego i Jeremiego Przybory, Wojciecha Młynarskiego, Antologii - Jazz w Polsce, Antologii piosenek z festiwali w Opolu i innych). Wraz z Agatą Passent redaktor 10. tomowego Wielkiego Śpiewnika Agnieszki Osieckiej. Członek Rady Fundacji Okularnicy. Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Podczas wernisażu będzie można posłuchać kilku piosenek Agnieszki Osieckiej w wykonaniu Tomasza Steńczyka, laureata XIV konkursu „Pamiętajmy o Osieckiej”, który zajął III miejsce w konkursie.
Tomasz Steńczyk - Wokalista, gitarzysta, autor muzyki. Współpracuje przy nowym projekcie muzycznym ze Sławkiem Wolskim. Jest laureatem wielu znaczących polskich festiwali za które dostał m.in.: Grand Prix Festiwalu OFPA 2011, I miejsce na VIII Festiwalu Łagodne Spotkania Muzyczne w Gdańsku, I miejsce na Studenckim Festiwalu Piosenki w Krakowie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz