12.22.2008

EKSPERYMENT W FOTOPLASTIKONIE


Dnia 18.12.2008 dwóch fotografów: Krzysztof Gajewski i Maciej Szal przeprowadziło próbę umieszczenia w fotoplastikonie zdjęć wykonanych lustrzankami cyfrowymi. Migawki w aparatach zostaly wyzwolone jednocześnie, dzięki czemu udało sie osiągnąć to, co do tej pory robiło się aparatami dwuobiektywowymi na materiałach światłoczułych. Gotową stereoparę wydrukowano w formacie 6x6cm i umieszczono w Fotoplastikonie Warszawskim w celu uzyskania obrazu trójwymiarowego.
W ten sposób w życie wszedł nowy projekt, który ma obrazować przekrój społeczeństwa polskiego "od kombatanta do noworodka". W czasie realizacji projektu powstanie 48 stereopar zdjęć obrazujacych wybrane przez fotografów postacie.
W czasie projektu fotograficznego równolegle nagrywany będzie film dokumentalny przedstawiajacy technikę wykorzystywaną przez fotografów oraz przybliżający sylwetki portretowanych osób. Wydany zostanie także album z anaglifami i dołączonymi do niego okularami pozwalającymi oglądać fotografie w trójwymiarze. Projekt ma też zaistnieć w przestrzeni miejskiej w formie anaglifów na bilbordach i citylightach.
Trwają prace nad pozyskaniem środków oraz patronów medialnych projektu.
Fotografowie zapraszają zainteresowane osoby do współpracy. Kontakt: fotoplastikon@1944.pl

Kiedy czynny jest Fotoplastikon w okresie Świąteczno-noworocznym?

22 grudnia (poniedziałek)- 10.00-18.00
23 grudnia (wtorek)- nieczynny
24 grudnia (sroda- Wigilia)- nieczynny
25 grudnia (czwartek- Boże Narodzenie) - nieczynny
26 grudnia (piątek- I dzień Swiat)- nieczynny
27 grudnia (sobota) - 10.00-18.00
28 grudnia (niedziela) - 10.00-18.00
29 grudnia (poniedziałek)- 10.00-18.00
30 grudnia (wtorek)- nieczynny
31 grudnia (sroda- Sylwester)- nieczynny
1 stycznia (czwartek- Nowy Rok)- nieczynny
2 stycznia (piątek)- 10.00-18.00
w tym czasie zapraszamy Państwa na wystawę STAN WOJENNY Chrisa Niedenthala.

12.04.2008

STAN WOJENNY


W mroźny niedzielny poranek, 13 grudnia 1981 r. budzący się warszawiacy na zaśnieżonych ulicach ujrzeli czołgi, zaś w telewizji mogli zobaczyć tylko przemówienie gen. Wojciecha Jaruzelskiego ogłaszającego wprowadzenie stanu wojennego. Komunistyczne władze PRL wypowiedziały wojnę wielkiemu ruchowi społecznemu – „Solidarności”. Rozpoczął się jeden z najbardziej dramatycznych okresów najnowszej historii Polski.

Stan wojenny wprowadzony został nocą z 12 na 13 grudnia 1981 r. Krótko przed północą odcięte zostały linie telefoniczne, wkrótce rozpoczęły się pierwsze aresztowania. Internowano działaczy związkowych i politycznych (łącznie niemal 10 tysięcy), zawieszono działalność organizacji społecznych, ograniczono swobodę poruszania się i wprowadzono godzinę milicyjną (od 22.00 do 6.00). Wprowadzona została cenzura korespondencji, zamknięto granice i lotniska cywilne, zawieszono wydawanie prasy (pozostawiając tylko dwa dzienniki centralne i po jednym lokalnym).

W wielu zakładach (stocznie, fabryki, kopalnie) rozpoczęto protesty. Akcje strajkowe były systematycznie łamane przez ZOMO wspierane oddziałami wojska. Najtragiczniejszy przebieg miała pacyfikacja Kopalni „Wujek”, gdzie wskutek użycia broni palnej zginęło 9 górników a kilkudziesięciu zostało rannych. Najdłużej akcja strajkowa trwała w tyskiej kopalni „Piast”, gdzie górnicy zrezygnowali z oporu dopiero 28 grudnia. Po stłumieniu oporu czynnego, „Solidarność” przeszła do działalności konspiracyjnej organizowanej przez działaczy, którym udało się uniknąć internowania.

Stan wojenny formalnie został zniesiony 22 lipca 1983 r., trwał 585 dni. Liczba jego ofiar wyniosła niemal 100 osób, trudno natomiast oszacować jak wielu ludzi poniosło śmierć pośrednio. Co nie mniej ważne, jego ustanowienie ostatecznie na długie lata zabiło entuzjazm społeczny, jaki pojawił się wraz z „Solidarnością”, pogrążając Polskę na niemal całe lata osiemdziesiąte w społeczno-ekonomicznym marazmie i frustracji.